Yalnızlık iklimi ne menem gurbettir içimde

Koparılmış ,atılmış,itilmiş haysiyetiyleyim

Sancısı ağır geliyor taşıyamıyorum, dökülüyor kaburgamdan

Bir zamanlar işveli,gürültülü,renk donatmıştı gayesi nefes almanın

–

İçimde uyanır oldu Nemrut

Alınca  darbesini tüm varlıkların

Sessizlik tercih ediyorum,

O beldenin bengisu pınarlarında durulanmak

Fersah fersah katman katılığı aşınıyorum

Naziliğim püsküldür sokağa, tiz devrilmeleri asi başımın estikçe yel,

Veda ettiğim karanlık da yürüyordu karşıda

–

İlginçtir,tuhaftır,uzaktan 

Deniz minaresinden haykırırcasına sarıldın battıkça alçağı Yakutistan’da buz maisi

Manyetizm dalgası, yakaza

Saatli bir kupa 1839’dan denklanşör

Gene ,uykusuzluğum çöktü akşamlara

Seni düşünmek bu mudur yılgın ve marur dalgınlıkta

TUĞBA ŞAHİN