Yalnızlık iklimi ne menem gurbettir içimde
Koparılmış ,atılmış,itilmiş haysiyetiyleyim
Sancısı ağır geliyor taşıyamıyorum, dökülüyor kaburgamdan
Bir zamanlar işveli,gürültülü,renk donatmıştı gayesi nefes almanın
–
İçimde uyanır oldu Nemrut
Alınca darbesini tüm varlıkların
Sessizlik tercih ediyorum,
O beldenin bengisu pınarlarında durulanmak
Fersah fersah katman katılığı aşınıyorum
Naziliğim püsküldür sokağa, tiz devrilmeleri asi başımın estikçe yel,
Veda ettiğim karanlık da yürüyordu karşıda
–
İlginçtir,tuhaftır,uzaktan
Deniz minaresinden haykırırcasına sarıldın battıkça alçağı Yakutistan’da buz maisi
Manyetizm dalgası, yakaza
Saatli bir kupa 1839’dan denklanşör
Gene ,uykusuzluğum çöktü akşamlara
Seni düşünmek bu mudur yılgın ve marur dalgınlıkta
TUĞBA ŞAHİN
Bir yanıt bırakın