Leyla
Ah Leyla’m aklım çıkıyor
Seni de alırlar diye benden
Meczupluğumu rasyonelleştirecek şiirler yazıyorum
Şiirlerimi sırlayacak ahmaklıklar ekliyorum
Saklıyorum seni.
Hep dediğin gibi
Saklamak istediğin şey bir ağaçsa, onu ormana dikmelisin
Dalgalansın istediğin bayrağı ise içinde nice fikirlerin dalgalandığı kalplere.
Saklıyorum seni Leyla
Senin beni haklı bulduğunu görmek, beklenmeye değer bir şeydir zira.
Ah Leyla,
Varlık içinde yokluk, yokluk içinde varlığın yükünü çekiyorum
Bir yaşamak dolanmış ayaklarıma
Yaşatmıyor.
Yüzünü ısıtan bir Eskimo çocuğu gibi
Ne soğuktan ağlıyor ne Güneşi arzuluyor
Bir haylazlıktan başkası düşmüyor aklına
Karşımda işte öylece duruyor
Evine hırsız değil de anası girmiş gibi bakıyor
Ey karşıdan karşıya geçerken başkalarının yardımına muhtaç kalasıca
Beş duyu organından çoğu fazla gelmiş gibi
Çoğunu kullanmıyor
Silah dayamışlar kafasına
Gülümsüyor
Görüyorsun ya Leyla
Bir ahmaklık almış başını gidiyor
Onu bunu şunu her şeyi kaybediyoruz
Ama seni bir Kapitalistin sermayesini muhafaza ettiği gibi muhafaza etmeyi planlıyorum
Hangi Marksist gelirse gelsin
Onları da satın alacağım Leyla!
İnan bana!
Seni korumak uğruna direneceğim
Proleterlerin hepsini muhafız diye dikeceğim kapına
Grev falan da yapamayacaklar söz veriyorum sana
Hepsine mürekkepli kalem hediye edeceğim işe almadan
İmzalar attıracağım
Kendi ellerimle yazdığım maddelerin altına
Ah Leyla ah!
Görüyorsun ya!
Bak tam orada işte!
Karşıdan karşıya geçerken başkalarının yardımına muhtaç kalasıca.
Sümeya Samıkıran
Bir yanıt bırakın