Leyla

Ah Leyla’m aklım çıkıyor

Seni de alırlar diye benden

Meczupluğumu rasyonelleştirecek şiirler yazıyorum

Şiirlerimi sırlayacak ahmaklıklar ekliyorum

Saklıyorum seni.

Hep dediğin gibi

Saklamak istediğin şey bir ağaçsa, onu ormana dikmelisin

Dalgalansın istediğin bayrağı ise içinde nice fikirlerin dalgalandığı kalplere.

Saklıyorum seni Leyla

Senin beni haklı bulduğunu görmek, beklenmeye değer bir şeydir zira.

Ah Leyla,

Varlık içinde yokluk, yokluk içinde varlığın yükünü çekiyorum

Bir yaşamak dolanmış ayaklarıma

Yaşatmıyor.

Yüzünü ısıtan bir Eskimo çocuğu gibi

Ne soğuktan ağlıyor ne Güneşi arzuluyor

Bir haylazlıktan başkası düşmüyor aklına

Karşımda işte öylece duruyor

Evine hırsız değil de anası girmiş gibi bakıyor

Ey karşıdan karşıya geçerken başkalarının yardımına muhtaç kalasıca

Beş duyu organından çoğu fazla gelmiş gibi

Çoğunu kullanmıyor

Silah dayamışlar kafasına

Gülümsüyor

Görüyorsun ya Leyla

Bir ahmaklık almış başını gidiyor

Onu bunu şunu her şeyi kaybediyoruz
Ama seni bir Kapitalistin sermayesini muhafaza ettiği gibi muhafaza etmeyi planlıyorum
Hangi Marksist gelirse gelsin
Onları da satın alacağım Leyla!
İnan bana!
Seni korumak uğruna direneceğim
Proleterlerin hepsini muhafız diye dikeceğim kapına
Grev falan da yapamayacaklar söz veriyorum sana
Hepsine mürekkepli kalem hediye edeceğim işe almadan
İmzalar attıracağım
Kendi ellerimle yazdığım maddelerin altına
Ah Leyla ah!
Görüyorsun ya!
Bak tam orada işte!
Karşıdan karşıya geçerken başkalarının yardımına muhtaç kalasıca.

Sümeya Samıkıran