
BİR ZAMANLAR
Bir sıkım çökelekle bir bardak çaydı katık
Dost dostun ekmeğini yağlardı bir zamanlar
Şimdilerde kalmadı, örf adatten iz artık
Komşu komşuya imkan sağlardı bir zamanlar
Bir ölçek şeker diye gelir elinde sahan
Ya bir kaşık südeşi ya da iki bağ reyhan
Eş dost için bu durum ne güzel bir imtihan
Gönül gönüle akar çağlardı bir zamanlar
Ağız yapıp dağılır sarı kızın ilk sütü
El ele dolaşırdı demirden korlu ütü
Yüzlerde gülümseme sohbet olurmu kötü
Kalp kalbi sevgi ile bağlardı bir zamanlar
Başa bir hal gelse köye çökerdi kabus
Birinin değildi ki herkesindi ar namus
Taziye neredeydi bilinmezdi dil sus pus
İnsan insana yanar ağlardı bir zamanlar
Sessiz sabırlıydılar çekiliyorken çile
Şerde hayır ararken çıkıp düşmezdik dile
Saygı vardı yaşlıya, hemen gelirdik ele
Dökülen gözyaşları dağlardı bir zamanlar
Aras der hürmet vardı ataların soyuna
İnsanlar katlanırdı mahaleli huyuna
Herkes destek olurdu birbirinin toyuna
Gönüller gönülleri eğlerdi bir zamanlar
SEMİHA ARASBORA
11/7/2019
Bir yanıt bırakın