kopardık zincirimizi zamanın iminden şimdi
rüzgarlara katarız gövdemizi
yaşam işte…bilirsin
ilk manasını yitirmiş sözcükler tümcesi
eğitir bir dilber belinde geceyi
ya da hoyrat bir sabahı renginde
günler kuyruksuz uçurtmalar gürûhu
bilirsin
bel bağlamazdım hiç birine
tutmasaydı zaman elinde seni
ne güzel yakışırdı yüzüne ikindi güneşi
gün çırpınırdı
avuçlarımızda martı kanadı
gamzemde kelebek nefesi
keskin köşeli
ve hesaplı akşamlar
hep keskin köşeli uzak ve inişli
şimdi koparsam
hoyrat gözlerimle yeniden çizebilirim gözlerine belki bizi
şimdi koparsam
zamanın kalbinden bir tutam sevgiyi
eğreti durur
yakışık almaz sevgili
eskidik yılların elinde
eskidik şimdi
ah zaman yine yeniyor bizi…
Nimet Taner
Bir yanıt bırakın