Batırdılar gemisini güneşin
bir akşam üstü
göstermeksizin hiç bir gerekçe
yelkovanla akrep
bir olup zamanla
zalimane bir kararla
Kudurdu deniz
kırdı dalga kıranları
dışına attı
içinde tuttuğu ne varsa,
tutuşturdu yakamozları
madem dedi
güneş yoksa
ay ağladı
ağ/yar da
çattı hilal kaşlarını
yarıldı üzüntüsünden
yarım doğdu gecelerce
binlerce parçaya bölündü
hışmından
bir göktaşı
kustu yeryüzüne
ateş yağmurlarını fütursuzca
dağıldılar semaya
kristal yıldızlar
hep beraber
ağzından göğün
şavksız kalmayacak
gökyüzü diye
binler yeminle…
Mehmet Şirin AYDEMİR
Bir yanıt bırakın