Selma ÖNALAN makaleleri

HAKİKAT ‘ÜL AYN Bir ölümün ardından,  Bir ölünün dilinden …*** Ayakkabılarım hemen dışarı konmuş, tıpkı bedenim gibi..Evime giremiyorum !Daha düne kadar oradaydım; ne günler yaşadım ben o evde …Şimdi ise adım atamıyorum kendi evime, yasak !Zira ” ölüler giremez “ miş .Fâniliğin zerrelere kadar  hissedilişi ‘ ni yaşıyorum(!) ..Anladım  misafirliğim bitti;  asıl yerime gidiyorum şimdi .Artık istesem de kalamam zaten …Birazdan çürümeye, kokuşmaya da başlarım..****Asıl evim, asıl yerim meğer her gün önünden geçtiğim şehir mezarlığıymış ! Bilemedim.Bazen aklıma gelmiyor da değildi, misafir olduğum, ama;Şimdi değildi asıl yurda dönüş, Şimdi zamanı hiç değildi…Henüz erkendi (!) dönüş yolculuğu için ..Ancak nafile: Biletim çoktan ….

Bir daha asla hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Olamaz da zaten. Dünya dönüyor , yıldızlar, dönüyor , zerreler, kürreler ; dünyanın içinde biz ve herşey… Hep birlikte dönüyor ve sonsuz bir derya da gezdiriliyoruz ve bir geçtiğimiz yerden bir daha geçmiyoruz. Şimdi böyle bir seyahatte ne sabit kalabilir ki? Küçükken​ mutluluğuma sebep olan herhangi bir şeyi​ tekrar yapmaya çalışırdım.Aynı hazzı yaşayım diye. Bütün şartlar hazırdı.Hersey tam da dünkü gibiydi.Hiçbir eksik yoktu. Ama olmuyordu. Acaba eksik olan ne idi ? Anlayamazdım. Şimdi anlıyorum. Eksik yokmuş, hakikat varmış: Herşeyin geçici olduğu hakikati. Evet bu alemde herşey değişime mahkûm. Herşey Allahü Teâlâ’nın ezelî ve ebedî ….