
Selma Önalan yazdı: “Hakikat’ül Ayn”
HAKİKAT ‘ÜL AYN Bir ölümün ardından, Bir ölünün dilinden …*** Ayakkabılarım hemen dışarı konmuş, tıpkı bedenim gibi..Evime giremiyorum !Daha düne kadar oradaydım; ne günler yaşadım ben o evde …Şimdi ise adım atamıyorum kendi evime, yasak !Zira ” ölüler giremez “ miş .Fâniliğin zerrelere kadar hissedilişi ‘ ni yaşıyorum(!) ..Anladım misafirliğim bitti; asıl yerime gidiyorum şimdi .Artık istesem de kalamam zaten …Birazdan çürümeye, kokuşmaya da başlarım..****Asıl evim, asıl yerim meğer her gün önünden geçtiğim şehir mezarlığıymış ! Bilemedim.Bazen aklıma gelmiyor da değildi, misafir olduğum, ama;Şimdi değildi asıl yurda dönüş, Şimdi zamanı hiç değildi…Henüz erkendi (!) dönüş yolculuğu için ..Ancak nafile: Biletim çoktan ….