
Mehmet Aydemir şiiri: “GÜNEŞİN ELLERİ”
Sığmadık ikimiz dehlizine ufkunyarıp karanlığın bağrını alaz şafaklara sürdük yüzümüzü zamanı zamanla tokuşturup Kadeh kadeh içtik ayı,gök alabildiğince sevda yer alabildiğince aşk şimdi serin bir sedir ağacının gölgesine yasladık gölgemizi kısaldı güneşin elleriastı mavzer yüzünüyaprak alabildiğince ılıktoprak alabildiğince yağmur şimdi durdurup çarkını feleğinkırdık dişlisinidün alabildiğince mazibugün alabildiğince umut, hayal alabildiğince pembe düş alabildiğince mavi şimdi Mehmet şirin Aydemir