Canan TÜRKARSLAN KİRAZ makaleleri

  MEKTUP    Ömrümüzün baharı başka başka kollarda gelip geçiyor, biliyorum hayıflanmak anlamsız.    Ama gel sonbaharı kaçırmayalım ey yar!    Bilirsin sonbaharda daha bir üşür insan, daha da içine çekilir ve hüzünler yaprak yaprak düşerken gönüllere daha bir acıtır. Gecenin koynunda daha bir arsız gün yüzüne çıkar yalnızlık!    Daha…Daha….    Ve sen ey yar, sonsuz bir sonbahar için gelmelisin. Daha’ları bitirmek için gelmelisin.    Sen kur şehirleri; yasakları, kuralları sen belirle.    Renkleri sen seç; dilediğin renge boya gökyüzünü, kabulüm.     Zamanı vereyim avuçlarına kalan ömrümle beraber, insafsızca harca.    Beni, senin için kurduğum şehirlerde payına isimsiz bir mezar ….

Bitmeyen bir sürgündü benimkisi! Hiçbir kalemin affıma hüküm vermediği, Umudun kapılarını kapattığı bir sürgün! Sonra, bir mülteci ezikliğiyle vatan diye sığındığım gözlerin değdi gözlerime Sandım ki bitti sürgünüm. Meğer telafisiz bir yanılgıymış benimkisi! Kalemimi kıran bir oyunun kurbanıyım şimdi. Son kez bak gözlerime Vatanımda öleyim. Canan Türkarslan KİRAZ Aşka Yol

SENİN OLDUĞUN ŞEHİRLERDE ÖLMEM BEN    Ömrümüzün baharı başka başka kollarda geldi geçiyor, biliyorum hayıflanmak anlamsız.    Ama gel sonbaharı kaçırmayalım ey yar!    Bilirsin sonbaharda daha bir üşür insan, daha da içine çekilir ve hüzünler yaprak yaprak düşerken gönüllere daha bir acıtır. Gecenin koynunda daha bir arsız gün yüzüne çıkar yalnızlık!    Daha… Daha…    Ve sen ey yar, sonsuz bir sonbahar için gelmelisin. Daha’ları bitirmek için gelmelisin.    Sen kur şehirleri; yasakları, kuralları, sınırları sen belirle.    Renkleri sen seç; dilediğin renge boya gökyüzünü, kabulüm.    Zamanı vereyim avuçlarına kalan ömrümle beraber, insafsızca harca.    Beni, senin için ….

VUSLATSIZ YOLCU Yüreğimin tam ortasında hep bir gurbet sancısı Ne yana dönsem ne yana gitsem geçmek bilmeyen. Kavuştuğumu sandığım her an Yeni hasretlerin miladı. – Her çiçeğin bir mevsimi vardır oysa Ve mevsimlerin vuslatı. – Bense, mevsimsiz zamanların Nereye ait olduğunu bilmeyen sahipsiz çiçeği! – Yüreğimin tam ortasında  hep bir gurbet sancısı Kendimi bildim bileli. Küçücük bedenimin Kocaman hasretlerle büyüyüp serpildiği zamanlardan gelen. Ben ki ana kucağına hasret bir çocuk Yârin kollarında vuslatı bekleyen aşık Ben ki yağmursuz gülmeyi unutan toprak Ve Bir sözcüğü hep eksik kalan boynu bükük dizeler gibiyim. – Ben ki Nereye baksam, nereye kaçsam Bitmek bilmeyen ….

 YENİLMEMEK ADINA    Kaçmaktır bazen en iyi ilaç içimizdeki yaralara    Olabildiğince uzaklaşmak gerek bırakıp ardımızda her şeyi    -Kendimizle birlikte- iyileşmek adına.    Belki de beklemekte pusuda yeni yıkımlar, yeni savaşlar, yangınlar ya da zemheri ayazlar    Ve kaçmaktır bazen en iyi direniş içimizdeki isyanlara.    Uzunca bir mola vermek gerek yenilmemek adına.                                                       (Ağustos 2020)                                                Canan Türkarslan KİRAZ

AFFETME ÇOCUK Kandıramam seni çocuk! ‘Güzel günler gelecek elbet, Şairler en güzel dizelerini, Yazarlar umut dolu hikayelerini Senin için yazacak. Ressamlar Hep maviye yer verecek resimlerinde’ Diye yalanlar söyleyemem. Biz var ya biz, -İnanıp tutunduğun, kayıtsız şartsız güvendiğin biz var ya- Önce yüreklerimizi kirlettik Sonra da dünyayı. Biz yaşamı kirlettik çocuk! Umuda giden yollar çıkmaz sokak. Affetme bizi, Sakın affetme çocuk!  Canan Türkarslan Kiraz

GEÇ KALMALARDIR PAYIMIZA DÜŞEN Neden hep uzağındayız ruhumuza iyi gelen insanların? Neden hep uzağımızda gönül kapısını sonuna kadar bize açacak ve bir daha kimseye açmaksızın o kapıyı kapatacak olanlar? Neden eksik kalan yanımızın tamamlayıcısı olanlarla hep ayrı yollarda yürüyüp ayrı havaları solumak zorundayız? ‘Acaba’ diyorum, ‘acaba gerçekten incitmezler miydi, kanatmadan, bıkmadan usanmadan severler miydi yanımızda olsalardı?’ Yoksa bile bile aldandığımız bir serabın tutkunu olmak mı bizimkisi? Koca bir muamma, çözmek zor..! Bildiğim tek şey var ki, en büyük sessizliği, en koyu yalnızlığı ve derin izler bırakacak, belki de hiç iyileşmeyecek yaraları bir nefes kadar yakınımızda olanlar sunuyor bize , gösterişli ….

GİDELİM BURALARDAN Gidelim buralardan sevdiğim! Güneşin hep mavi bir gökyüzünde gülümsediği diyarlara gidelim. Bilirsin, Sensiz kalırsam üşürüm ben. Zemheri ayazların yüreğimize değmediği, Baharı hiç bitmeyen iklimlere gidelim. Ve Kaybetmek korkuduyla çökmesin gece üstümüze.. Gözlerinde kaybolayım Sen sığın yüreğime. Hadi sevdiğim, Geç olmadan gidelim buralardan.                                          Canan Türkarslan Kiraz

Öldürdüler çocuk!   İçimizde iyi olan, güzel olan ne varsa öldürdüler.   Bu yüzdendir insanlara mesafe koyuşumuz,    Bu yüzdendir duruşumuzdaki soğukluk,    İçimizdeki acaba’lar. **    Bilmediler çocuk!    Sevmeyi de, sevilmenin kıymetini de bilmediler.    Bu yüzdendir yalnızlığa kaçışlarımız,    Bu yüzdendir yüreğimizin aşka dair ne varsa küskünlüğü..    İçimizdeki yangınlar,    Sözlerimizin hüzne koşuşu bu yüzdendir. **    Kork, diye değil,    Bil, diye söylüyorum.    Sakın büyüme çocuk!   Canan Türkarslan Kiraz