MASAL Yeryüzü çorak bir toprak Bakışlar hep bulutlarda emanet Kimsesiz bir papatyanın bahçesinde Elimizde yaşam emanet bir toprak ** Bütün gemilerin rotası kendi sonsuzlukları Sözlerim ulaşmıyor yıldızlara Eşitlediler bizi kendi dillerine Konuşmak haram haykırmak haramdı ** Bir prangadan geçiyor ellerimiz – Ne kadar konuşsak O kadar sessiz kalıyoruz – Yıllar intihar ediyor biz yine hayattayız Dünden bugüne kalan tanrısal bir masal Dinleyerek uyumamızı istiyorlar Oysa biz yaşamı kareköklerine bölüyoruz ** Sevdayı hasreti ekleyerek birbirine – Direnişçi bir militan gömleği giymişiz Yaşıyorsak ölmeden hep bu yüzden Ahmet Yılmaz TUNCER