Pakize Güvenç şiiri: Yağmur aldı kainat /Sonra Konuşuruz
Yağmur aldı kainat /Sonra Konuşuruz. Kelebek kanatlarından dökülen toz zerreleri Yeryüzünde başı boş gezen bir çok karıncaya ısı olacak inanıyorum. Kısık sesli bir terennüm.. Biraz kuytu .. Kendi derinliğinde büyümenin eksi derecelerinde Üşümeden… Kalbin odacıklarından fazla uzaklaşmadan. Tevekkülü bir yıldız geçidi gibi damıtarak… Kalbin süzgün ritimleri ile dünyadan uzaklara yer edinircesine eklektik.. Sahaflardan geçerken kitap kokusuna bulanmak kararı ile olgun. Sevme ve sevilebilme haklarını düşünürken “Abla ben insan ilişkilerinde iyi değilim .” Diye ruhunu zonklatırken geçitlerde yorgun. Hep beraber gürül gürül yürüyoruz işte Koca bir toplum. Herkes kendi derdinin yalnızlığı içerisinde çoktan merhamet adına tekilleşmiş olsa da Brüt değerimiz karşı ….
