Pakize Güvenç şiiri: Seher-i Aşk”
Seher_i aşkÇocuk iken tomurcuklarda patlayan kalbim vardı.Yeryüzü meyveleri ile serilirdiSenin Islak toprağına ..İdlâl olmuş dillerime merhamet olsun diye ;Bitki tanelerinin damarlarından adın yarardı Sina’da bir âhı.Yanmanın aşk’a giden menzil olduğu günlerden ,Sular iner yeryüzünün köhne suratına.İrşad olurdu dünya.Öze rücû budur .Aşk’a âb olmak hû.Buharını soluyan bir kalp ne kadarTemizdir rabbim?İzan ve mizan kurulmadan s’ona dillerimdeki imlâ duruldu.Şerbetten bir kılcal köprü olacak içimizde büyüttüğümüz duâların canı.Allahım !Hz .Ali gök kanadında yularlanan aşk yüklü atların nalların’da sürsün merhameti Ehad ismin hürmetine.Ve diyeyim;“Zülfikar’ı kınından çıkan sure ve süre miktarına dek ölmüş oluyor kinim…”Sanisenin kalbinde atan bir dili öyle zor söktü ki kalbim…Kuşlarının canı söküldü dağlarda .İdiller ….