Aylar: Nisan 2021

-kül Platon kitapları için ebedi çocuklarım demişti, ben öyle düşünmüyorum. Hoş Platon’da ne düşündüğümü umursamıyor zaten. Kaşınmaya başladım, sineklerden (öldüremediklerimden biri) kolumu ısırdı sanırım, şişti biraz. Bir güne iki ölü çok fazla, ona karışmayacağım. Henüz diğerinin acısını atamadım üstümden. O kolumu ısıradursun ben de müzik seçeyim. Evrilip gidelim, ben işime  o  doğasına. Kendini bir şey sanmak sinek için mesele değil, tavrı vahşice ve içgüdüsel olabilir ama  sınava hazırlanmak için gösterdiğim mücadele çok daha vahşiceydi. O başkasının kanıyla besleniyor ben kendi kanımla. Hayata tutunmaya çalışan bir sivrisinek yaşama yüklediğim anlamı değiştirebilir. Başım dönmeye başladı hafiften, sebebini biliyorum. Bu yazı bittikten sonra ….

İHTİYAR- 6 Yine kaybolmuştu. Fakat kaybolduğunun farkında değildi. Bunun nedeni ona Alzhemir tanısı koyulmuş oluşuydu. Tanı konusunda sıklıkla şu kelimeleri gündeme getirdiği olurdu “Doktorlar tarafından bir insana çeşitli tanı konması kimi durumlarda kolay kimi durumlarda zor. Yani her şeyde olduğu gibi bu olaylar da olasılıklardan ibaret. Tıp bilime azıcık uzak.”. İhtiyar durmadan yürüyordu. O kadar çok yürüdü ki bir yerde durması gerektiğini fark ediyordu. Sol tarafında dört salıncak olan bir park belirdi. Parkı görünce daha hızlı yürümeye başladı. Yürüdü yürüdü… Ayaklarının gitmediğine emin olduktan sonra çöp kutularının işgal ettiği kaldırıma oturdu. Bir şeylere ihtiyacı vardı ama neydi, bu bir şeyleri ….

Love in the Time of Cholera kendimi nihayet çırılçıplak soydum ben, bu gün dönümü meğer özlemişim; cilveli yapraklarımı, doğuştan cilalı dallarımı sonsuza uzanan kökümü, şehzade gövdemi tatlı tatlı çırpışan çiçeklerimi hepsini / biliyorum tutku değil bu apayrı bir şey paramparça pamuk olmak gibi zümrüt içmek gibi ya da ciğerlerinizin kuş tüyünden yapılmışlığı yörüngenizde dönen bir kıvılcımlar ordusuyla zamanın size omuz vermesi belki bir kavuştuğumu biliyorum bir de ayrılacağımı

Söylenmesi gereken her şeyi söylediğimizde hayat biraz daha sıkıcı bir hal alır. Bazen kar tanesiymişim de anlamsız bir rüzgara kapılıp yuvarlanmışım gibi gelir yükseklerden. Tepeden bakar olmuştum benzerlerime. Dibe yaklaştıkça korkum katlanarak azalırmış, ne olduğunu bilmediğim (ve belki de hiçbir zaman bilemeyeceğim) düşlerden birini yaşıyormuşum rüyamda ve uyandım. Soğuktu ama kimin umurunda Yuvarlanıyorum, kim dizginleyebilir beni! Üşüyorum ama bu ne ki Parçalara böldüm kendimi Düşmek üzereyken tutundum ardıllarıma.. Hiçbir şey duyamamanın eşiğine geldiğinizde her şeyi dinliyorsunuz, sözler anlamı aşıyor ve hep olduğu gibi tek başınıza kalıyorsunuz. Müzik dinlemekten ibaret bir hayatımın olmasını isterdim ya da varsa ikincil hayat, melodilerle şenlensin ….

Uyumak için saydığım koyunlardan birini feda ettim açlığıma, kalanlar kurbanın yasını tutma bahanesiyle etrafımda dönmeyi bıraktılar. Üzerine çok şey konuşabilir  ya da derin bir sessizliğe teslim olabiliriz. Susmak üzerine bir çok teori üretildi tarihte, devam edeceği de benziyor. Buda uzun bir süre sessiz kalınca ruhsal bölünmeyi bir ağaç kovuğuna saklanarak keşfetmişti, Einstein  keman çalarak, Nietzsche dağa tırmanarak.. “peki biz ne olacağız? ” diye sormaya gerek var mı? kendime tekrar ede ede bitiremediğim gerçekler ve hiç farkında olmadan yüzüme yerleşen mistik gülümseme. Zaman kavramını bir yana bırakırsak bulaşıkları henüz yıkamadım, ya siz? az önce öksürdüm, aynaya bakamadım. bakabilene müthiş saygım var,tükürdükten ….

Bitmeyen bir sürgündü benimkisi! Hiçbir kalemin affıma hüküm vermediği, Umudun kapılarını kapattığı bir sürgün! Sonra, bir mülteci ezikliğiyle vatan diye sığındığım gözlerin değdi gözlerime Sandım ki bitti sürgünüm. Meğer telafisiz bir yanılgıymış benimkisi! Kalemimi kıran bir oyunun kurbanıyım şimdi. Son kez bak gözlerime Vatanımda öleyim. Canan Türkarslan KİRAZ Aşka Yol

BİR SONBAHAR VAR! Aynı maviliğin temiz bulutları Bulutların arasında Özleten Yaz maviliğinde Koylar Kapalı donuk Sonbahar göğü Çiçekler Küflenmiş bahçe parmaklığından Kaçıyor Sararmış Kuşlar Pencere önlerinde boş saksılardan Yağmuru içiyorlar Üşüyerek Oturacak Gölgesiz banklar arıyorum Çoktan soğumuş güneş Uzanan tatlı ışıklardan Kuvvet alıyorum Hafif mırıltılarla dal uçlarından Yumuşak ılık ışıkların Damlayışını duyuyorum Bakıyor ve dinliyorum Bahçelerde olgun meyveler Yerde ses çıkarırken Uzaklara uzanan yollar Git gide soluyor Görünmeden dağdan inen su Fı-sıl-dı-yor yolculara Bir sonbahar var Ama bir sonbahardan da Daha fazla Evin avlusundaki ıslak taşların kokusu Sonbahar Erguvan saçan bulutların tepesinde Ağaçların titreyen zirvesinde Yuva kuran Sonbahar Güneşin geçtiği ….