Aylar: Mayıs 2020

Emzikli Merkezkaç  Geç kaldığım sana  daha çok erken  Biliyorum,  anlamayacaksın sen de Ben alnından silinip giderken. – Sen koşarsın belki  Merkezkaç kuvveti de derler galiba buna Ben ontolojik kaygılarımla  sürüklenirken sana Sürüklenmenin kaçınılmazlığına  birlikte de karar verebilirdik aslında. – Var mı göğsüne mıhlanmış bir karaağaç senin de? Her gün aynı saatte uyanmak da  pavyona düşmek sayılır mı? Sahi nedir biyolojik saat ile arsız otu arasındaki fark? Onu bunu bırak da; Sen dediğimde,  senden bahsediyorum sanıyorlar ciddi ciddi.. Oysa ben seni bir türlü  ama bir türlü ayıramıyorum kendimden! O halde biz demeliydim, değil mi; Değil. Çünkü ben,  çoktan ayrıldım kendimden. Kaçıp ….

KASIMPATIM Bakma oyle sessiz durduğuma, Yüreğimde ne fırtınalar kopuyor, Ne sevdalar gördüm, ne yollarda yürüdüm de, Sıkışıp kaldım gözlerinde, konuşsam anlatmaya sözler yetmiyor, sussam yüreğim dayanmıyor, Ne durabiliyorum, ne gidebiliyorum, ne yaşayabiliyorum ne ölebiliyorum, SENİ özlüyorum sadece, İçi sızlıyor kemiklerimin, gözleri doluyor cümlelerimin, Zaman hasretini işliyor içime ince ince, Lal oldu dilim sensizliğe, Artık gel de bitsin sensizliğim… VEYSİ İPEK

Umutlarını yitirme. Onlara sarıl her şey daha iyi ve daha güzel olacaktır. Bu Yaradanın sana sözüdür. İnsanları gözle hep bu böyle olmadı mı? Bütün karanlıklar silinmiş, bütün ızdıraplar dinmiş ve iyiliğe yönelmiştir. Ruhunu sula onu besle ve arındır. Onun içinde senin göremediğin bir kudret vardır. Bu kudrete yapış o seni geliştirip kurtaracaktır. Geliş ve ilerle hep bitmezlik ve sonsuzluklar içinde yaşayacaksın. Niçin bu hazineden yararlanmıyorsun? Bu, Allah tarafından sana verilmiş bir hazinedir. Bu hazineyi tozların içinden çıkar onun ne güzel ne canlı ve göz kamaştırıcı olduğunu göreceksin. Mutluluk sonsuzdur.                        ….

ÇOCUKLUĞUMUN YAĞMURLARI Çocukken yağmurları ne çok severdim… Mis gibi kokan toprağı, yağmurla yıkanan sokakları, yağmurun cama vuran sesini dinlemeyi. Koşmak isterdim o yağmurun altında. Ama hasta oluruz, üstümüze çamur sıçrar, diye izin vermezlerdi. Keşke hasta  olsaydık, üstümüze çamurlar sıçrasaydı. Ne zararı vardı? Yüreğimiz, o çocuk yüreklerimiz tertemizdi. Yıllar geçti. Çocukken sevdiğim çoğu şeyi unuttum ya da vazgeçtim sevmekten. Ama yağmurları unutmadım ben, vazgeçmedim sevmekten. Bir de sonbaharları. Şimdi özgürce yürüyorum yağmurların altında. Sırılsıklam olana dek, yağmur damlaları iliklerime işleyip içimi titretene dek… Gel gör ki, artık yağmurlar ihanet kokuyor, yetmiyor sokakların kanını, pisliğini temizlemeye, pişmanlıkları alıp götürmeye. Oysa ki çocukluğun ….

Yalnızlığım,Geceleri derdime ortak arkadaşım,Sırlar karanlığında kaybolduğumda.Yoluma ışık olan tek yoldaşım Yalnızlığım,Gel otur karşıma heleBahar geç de olsa gelecek mi söyle,Zalım sırtındayken mazlumun,Esecek mi umut rüzgarları ahenkle Yalnızlığım,Gündüzleri sessiz kalabalıklarda nerdesin,Geceleri en hüzünlü zamanlarda çıkıverirsin,En vefalı dostum,Geçer bu gecelerde her gecenin sabahı var diyemez misin, Yalnızlığım,Geceleri çok üşüyorumNeden, hava sıcak diye sorma banaAnaya hasret evlatları, evlada hasret anaları düşünüyorum… Yalnızlığım,Yakma dertleşirken sigaranı,Deme sevgili de vefasız çıktı,Sıktı mı seni de insanların sağırlığı,Çığlıklarımda boğuluyorum ,Nefes oluyor bazen pencereme konan beyaz güvercinin gülüşü,                           Ömer Dilbaz

MAYIS Takıldım, balıkçının ağına Çırpınan balığın çaresizliğindeyim Dilinde tatlı nameleri Çıkarsam, yılanın zehrindeyim Bilmedim bu kaçıncı fasıl sevmek Hangi tazenin düşündeyim Çırpındım, çırpındım çıktım karaya Düştüm, sofraya ayyaşın mezesindeyim Soktum, o günahkârı şuursuzca Zehrim devadır tabibin iğnesindeyim Sevdim o zalimi korkusuzca Geçemedim, feleğinin çemberindeyim…  Yunus E.GÜRÜNLÜ 28.05.2020 S.00:35

PETRUS’LA ÇOCUK OLMAK Elindeki çakıyla yerden bulduğu küçük ağaç parçasını yontuyordu. Bana öyle gelirdi ki Petrus’un elinin değdiği her şey değişip güzelleşir. Ben dalın kenarından kıyısından sıçrayan kıymıkları izlerken kedi ayaklarıma dolanıyor, neden kucağına almıyorsun der gibi mırlıyordu. Onu kucağıma alıp Petrus’u izlemeye devam ettim.  “Bir keresinde Umut diye bir çocukluk arkadaşım vardı. Durumları iyi değildi… Babasının bir büfesi vardı sebze-meyve bir de bisküvi falan satardı Şakir Amca. Akşama kadar ayakkabı boyadık beraber. O getiriyordu ben boyuyordum. Doğunun insanı fakir olsa da gözü gönlü toktu. Kazancının yarısını bana vermeye kalkıştı. Bugünün emeği senin helalindir ben aracıyım demiştim.  O da karşılık ….