Aylar: Ocak 2020

İçimdeki Heidi adına soruyorum Nasıl geçer kelimelerin burun akıntısı? Ben onlar incinsin hiç istemem   İsterim ki dağda bayırda koştursunlar Onlar için ne yapabiliriz şimdi baylar bayanlar? Hangi imge öpsün bu kara kurbağaları? Küçük sineklere vızıltımızı kartpostal attık Kuşlara ekmek diye verdik parmaklarımızı Peki kelimeler? Onlara ne verebiliriz? İçimdeki Heidi’nin ayağına batıyorlar Acil karar almalıyız artık baylar bayanlar Kelimeleri bu bahar Hangi yöne üfleyeceğiz? Hasan Enes Gündüz

KUŞLARLA SÖYLEŞİ karga leşe konar baykuş virane konaklara bülbül gül kurusu gülizara gülüşünün demlerinde kumru kuşu olsam yar kırmızı kentlerden geçtin şehrazat masallarından yüzyılların eskitemediği ey kitap bir güvercin uçtu nuhun gemisinden tufanın dindiğini söylüyor kalbin gülüşünün demlerinde beyaz bir güvercin olsam yar gül şehrinde buğulu gözlerinden akan yağmurlar kapanmaz sanma sinemdeki onulmaz yaralar mavi göklerde sıra sıra salınır telli turnalar yardan haber var mıdır bam telini sızlatan demkeş kumrular gülüşünün demlerinde bir telli turna olsam yar bahar kuşları aşkın defterinde müteessir bülbül şakıdıkça gül dalında yaşama sevinci verir baykuş virane gecelerden ayrılık diye ötegelir şefkatli kumru gibi uzun uzun ….

Sırr-ı Mahiyet Urbası yamalı bir aşktan kalan  Tek mirastı bana gülüşün Fermanıma yazılan Hasret Zindanda unutur Uyutmaz karamı Kimi k’ömür der Kimi ömür Mür’düm bir geceye sarılmış  S’aklı 9 ok G’izinden vurulur sevenler Sözleri inci mercan Harama he’lâl Hilâl’e hakk’tır yanmalar Kuyuna hapset beni Yusuf yüreklim İmana gelsin gören âmâlar Züleyha oldum telinde düş’lerinin Sağırlar naralar atsın avaz avaz Yırtılsın gecenin perdesi Secdeye kapansın  Ben cennetim diyen avamlar – Kopsun dilindeki gemi Ç’ekilsin inine coşkun ırmaklar Sussun aşkı söyleyen ahmak ve aylaklar Eyy benim gün’eşim Ses ol kar’anlığıma Aydınlat zindanını sensiz vuslatın Kır meâlsizliğini bu sevdanın – Sen aşkın bilinmeyeni ….

TANRI DAĞLARI Tanrı dağlarında zaman bir başka geçer ,Akbabaların çığırtıcı sesine,Kargaların çığlıkları karışarak,Üşümüş rüzgar hırçınca eser. Tanrı dağlarında zaman bir başka akar,Bembeyaz kar, başını okşayarak  bozkırların,Tanrı dağlarına hüzün ve sevinçle yağar.Toprağa karışır aşıkların nefesini soluyarak. Tanrı dağlarinda zaman hiç durmaz,Ulurken kurtlar ay ışığında,Korkup bıldırcınlar  uyuyamaz,Ay’a ümitsizce  küsmüş gibi güneş ,Tanrı dağlarını hiç ısıtmaz… Tanrı dağlarında zaman hiç durulmaz,Gelince bahar açılır Aygülü,Koşuşturur bozkırlarda ak yılkılar,Sevdasına koşan aşık gibi hiç yorulmaz.                                   Ömer Dilbaz