Son Çığlık
Geri dönüşü yoktu artık
Geçtiğim bu son dönemecin
Akıbetim sen isen yolların sonu yine sendin
Kaçmak olur mu bu varıştan
Sana gelirken usanmam uğraştan
Ahvalim bilir tanrı içten yakarışımdan
Kitlense kapılar, vurulsam zincire
Hapsolmaz bendeki ben
Bilirim sonunda sana kavuşacağımdan
***
Karmaşaydın sen içimde bir karmaşa
Ne idi bu uçsuz yalnızlığım
Kendi içimde bilmediğim bir muamma
Sonsuzluğu doğuracak kızıl gökler nerede
Hani yanımı yöremi kuşatacak o ruhun
Unutulmuş lisanların cümleleri idin sen.
***
Neredeydi rüzgar estikce dalgalanan lüle saçların
Narin ellerini belime dolayıp bedenimi sardığın
Ay ışığında bir ruhtuk sade ikimiz
Hani o şehvetli eller, şuurumu yitirten gözlerin.
***
Yitmiş yalnızlıkların esiriyim şimdi
İçinde gurbet sancısı bir yolcu
Kalabalıklar her bir yandan sarıp dolasada beni
Hayalin arkamdan önümden kesti yolumu
Yunus E. GÜRÜNLÜ 11.08.2020 S. 23:55
Ellerinize sağlık güzel bir şiir olmuş,ancak şu eleştiriyi de yapmak istiyorum.Bizler inançlı bir toplum olarak “Tanrı”kelimesi yerine Allah,yaradan gibi kelimeleri kullanmamız neden bu kadar zor?