Zamanın sonsuzluğuna daldım

Kelimeler tıkandı boğazımda

Anlatamıyorum bildiklerimi

Sensiz seni yaşıyorum

Her sey zıt !

Zaman, mekan,insan madde ve ruh gerçek olan her şey karma karışık.

Bedenim; 

Yüksek gerilimli ceryan akımına kapılmış gibi

Gözlerim mıh gibi çakılı buz duvarlara

Mum alevinden titreyen ışıktır yalnızlığıma yoldaş. 

.

Masa da sana başlayan

bitiremediğim şiirler 

ve boynu bükük kağıt kalem

Perdeleri hiç açılmamış bu  dünyanın mühürlenmiş kalbim gibi. 

Girmemiş odasından içeri  ilhâmının perisi

Yatağımda uzanmış düşünürken seni

Yaktığım her sigarada nefes nefes giriyorsun içime

Dilim de söylesem tanınmaz bir aşk güftesi.

.

Şimdi bozkır da gidişinle gölgen   kaldı

Beton duvarlarının ardında ki asıksuratlı evlerinde.

Sen gittin !

Bu şehir yalnız, 

Bense otel odalarında…

Yunus E. GÜRÜNLÜ