Elveda

Kalemin bunca çırpınışı

Bir vedâ cümlesi içindi

Fitile verilmiş bir kavgada ölen

O kız içindi

–

Gururlu hayatının

Gurursuz aşkları vardı

Cümlelerin sonuna eklediğin

Bir saç telin olmadı senin

Korkmadın virgül koymaktan

Büyük çaplı noktalara inat!

Oyuncak bebeklerin oldu

Oyuncak düşlerin gibi

Beceremedin saklambacı

Açığa vurdun

Vurulduğun satırları

Oysa dünyanın

Hissedilmeden yazılan şiirler gibi

Samimiyetsiz insanlarla dolu içi

Tek kişilik çay partilerinde

Hüzün ikrâm ettin kendine

Akrep ve yelkovan arasında

Öğrendin kosinüs teoremini

Sana ait süslü odanda

Sana ait olmasını istemediğin odanda

Burun buruna geldiğin aşklardan

Sağ çıktın sen

Kırmadın umut denen

Sancının bacağını

–

Kalemim sızlıyor

Sana mektup yazamamaktan

Oysa sen mektupları

İpek mendil gibi saklarsın, bilirim

Hâkk’a emanet olsun kalbin

Ülkücan Sütbaş