Elveda
Kalemin bunca çırpınışı
Bir vedâ cümlesi içindi
Fitile verilmiş bir kavgada ölen
O kız içindi
–
Gururlu hayatının
Gurursuz aşkları vardı
Cümlelerin sonuna eklediğin
Bir saç telin olmadı senin
Korkmadın virgül koymaktan
Büyük çaplı noktalara inat!
Oyuncak bebeklerin oldu
Oyuncak düşlerin gibi
Beceremedin saklambacı
Açığa vurdun
Vurulduğun satırları
Oysa dünyanın
Hissedilmeden yazılan şiirler gibi
Samimiyetsiz insanlarla dolu içi
Tek kişilik çay partilerinde
Hüzün ikrâm ettin kendine
Akrep ve yelkovan arasında
Öğrendin kosinüs teoremini
Sana ait süslü odanda
Sana ait olmasını istemediğin odanda
Burun buruna geldiğin aşklardan
Sağ çıktın sen
Kırmadın umut denen
Sancının bacağını
–
Kalemim sızlıyor
Sana mektup yazamamaktan
Oysa sen mektupları
İpek mendil gibi saklarsın, bilirim
Hâkk’a emanet olsun kalbin
Ülkücan Sütbaş