Kanatlarını kırdılar kuşların…
Artık göğümde uçuşmuyorlar
Ve sapanların hepsini toplasak
Ödetemiyoruz o acıyı!.
**
Zift gibi bir gecenin sabahı,
Yapış yapış düşlerim oldu benim…
O katrana bulanmış pişmanlıklar için
Tek çareydi kıymak hepsine!
**
Bilyelerimi alıp kaçan çocuklar gibiydi hayat,
Bilyelerimi geri getirdiler; …
Ben aynı ben değilim,
Niyetleri ne kadar halis olsa da;
Aklanamıyorlar!.
**
“Korkmak” diyor Annem,
En çok sende sığ duruyor…
Annem bilmiyor;
O kadar derin ki bende herşey!.
Bir ağıt yankılanıyor nefesimde,
Alsam bir türlü,
Almasam; hatırı kalır yaşamanın!.
**
Jilet kesiği gibi bir acı var kalbimde…
Anımsamak azımsanmayacak kadar ağır!.
Kanatlarını kırdıklarından kuşların,
Uçup gitmek sadece hayal!.
Talân Ayşe KANCA
tebrikler…kutluyorum kaleminizi