Dehrin Sonu
Terkedilmiş bir gökyüzüyüm
Sırtımda bir torba
Mezarlar öksürdüm kalbimle
Ayağı tozlu, yüzü kirli çocukları gördükçe.
–
Ben dehrin sonuyum
Salıncağımı zaman çizelgesine kurdum
Levh-i mahfuzdan sûr’a
Sallanmakta ruhum.
–
Liberalizmin kölesidir boynum
İğdiş edilmiş kahpe soylu
Pıtrak fedailer ordusu
Koşun!
–
Kaybetmelerin kıblesidir boynum
Bir sa’y miktarı dön etrafımda
Say ki kurtuldun
Hacer’ul esvedim gözlerine çarpınca.
Sümeya Samıkıran