Mutlak sıfıra doğru…

Yakılsın denildi şehirler 
yakıldı
Etekleri zil çalıyordu tramvayın peşi sıra O’nun 
kurşun döküyordu biri
üç gün öylece yatsın yanıma dedim
Dökülüyordu ellerim
ellerimi gün görmemiş bir küfür gibi savurdum oradan oraya. 
Ta ki değene değin avuçlarınıza 

Düne sustu 
karartma gece
ağlayan çocuk yangınsız yatıyordu 
ben yarsız 
Ben aynı yüz ifadesiyle yüz adını öptüm kadın geçmedi. 

Uyuyordum 
Gök açık 
göğüm ayaz 
güğümlerde su ısıt 
Önce soy 
sonra soyun beni 
ellerim gibi çıplak ayakların. 

Düşüyoruz ve mutluyuz gibi sanki 
mevsim buğulu 
huşu içinde 
Doksan dokuzuncu katın dokuzunda ki pencere kenarında 
sabahlamış gibi 
hissediyorum kendimi 
şöyle inceden sevişiyorum sesinle
Sesim sana ait bu güzel. 

Masallarda hep kötü kadını seven ben 
Masadan hep aynı hüzünle kalkan ben 
kırılırken aynam 
seni gördüm.
Saksıda alfabe büyüttüm 
al bu A ları büyük küçük beni An. 

Ve hınçla 
Ve inatla 
Biraz da korkuyla bilendim zamana 
ve hüzünlü çatıları çatırdıyor şehrin 
ağızdan ağıza geçerken 
Tütün kokulu odalarda sözler. 

Sobanın üstünde 
sobanın içinde ve dışında 
Yaşasın cehennemliklerin yoldaşlığı 

An 
kaymasına uğrayan ve uğratan saç tellerini topluyorum 
itinayla
sırf birileri o ismi verdi diye 
sırf birileri bin yıl önce yaşadı diye 
sırf birileri bin yıl önce önemliydi diye 
sevmek zorunda olduğumu düşünmüyorum kimseyi.

Mutlak sıfıra doğru giderken 
Öyle oldu 
herkes leşti cinnet 
geçmedi 
ölmekle 

Ağzını ver ağzıma 
ağzına geleni yapıştır ağzıma 
ağunu ve acını 
sesim sana ait bu güzel. 

Mutlak sıfıra doğru giderken 
nasılda güzel elleriniz 
diyerek…

Sakıncalı Piyade ( Serdal Şahan )