Aşkın sarayından çıktım ben

Adem oldum Havva’mı buldum

Aldandım aldatıldım

Kovuldum bir bahçe saray avlusundan

Bir sazendenin eşiğinden bir karganın beşiğine düştüm,

Kayboldum

Yitirdim, yitirildim

Meğersem dirildim, diriltildim

***

Adem oldum,

Aşkı, gölgesinde aradım aşkın

Anlamış değildim

Şimdi anladım nedir aslolan yakarış

Anlamış değildim

Bu dağlar, bu taşlar,bu ağaçlar..

Nerenin yabancısıyım ben

Nereye yabancıyım

Ardından bildim, bildirildim

Bir binekmiş meğer aşk’tan aşk’a varan.

Sakat, kör, ahraz, bir o kadar da şaşaalı

**

İşte buldum

Güneşin ve ayın ve yıldızın sırrını

Ben Adem oldum

İşte doğdum, işte buldum, işte öldüm

Anlamış değildim neden çile çekmişim

Meğersem aşkın sahibine aşık olmuşum.

        Sacid Özbahar