Aşkın sarayından çıktım ben
Adem oldum Havva’mı buldum
Aldandım aldatıldım
Kovuldum bir bahçe saray avlusundan
Bir sazendenin eşiğinden bir karganın beşiğine düştüm,
Kayboldum
Yitirdim, yitirildim
Meğersem dirildim, diriltildim
***
Adem oldum,
Aşkı, gölgesinde aradım aşkın
Anlamış değildim
Şimdi anladım nedir aslolan yakarış
Anlamış değildim
Bu dağlar, bu taşlar,bu ağaçlar..
Nerenin yabancısıyım ben
Nereye yabancıyım
Ardından bildim, bildirildim
Bir binekmiş meğer aşk’tan aşk’a varan.
Sakat, kör, ahraz, bir o kadar da şaşaalı
**
İşte buldum
Güneşin ve ayın ve yıldızın sırrını
Ben Adem oldum
İşte doğdum, işte buldum, işte öldüm
Anlamış değildim neden çile çekmişim
Meğersem aşkın sahibine aşık olmuşum.
Sacid Özbahar
Bir yanıt bırakın