Kâria
Varlığın kavni…
Gözlerinin değdiği nokta meşarık…
Bak yine Tuğyana uğradı zaman .
Her şey zenb!Mirâç denildi adına …
Şimdi tüm inançlar Ahva.
Mirâç ki gözlerine dek yükselmek
Yaşamın serencamında.
Gözlerini in’am et bana.
Bir şimal saçlarında şerbet denizine geçip
Erişeyim ukbaya.
Gözlerin nerede?
Sayıklarken sehven geldiğim dünya !
Bitmez denizler bakışla nakışlanır sol yanıma .
Eski dikişler haydi! kanadıkça kana… dökülsün ecrim bu gözlerinden aşağı inen kanyona.
Kanlı kuş tüyü olsun soluğum.
Zehr yudumlasın ruhuma Hera .
Bir yanıt bırakın