Naz Bektaş şiiri: “Mor Sonbahar”

Mor Sonbahar 

Mor sonbaharım 

Kusursuz hüznüm 

Ne lâf etsem de 

Dondurmayan kışım
—

Güz’ün giz’inde gizli 

Yaşanmış hayalet duygular 

Uçuşur gazel gazel 

Hangisini tutsam yabancım

—

Sonra hışırdar esvaplar 

Bir gecekondu balkonunda 

Çocukken mırıldandığım o şarkıyı hatırlarım 

‘Sevgi kuşun kanadında’ 
—

Ah iflah olmaz kalbim 

Yine mi kendini kandırdın 

Hadi 

Yolculuk vaktidir

—

Taşın gündüzün sarı aynasından 

Gecenin koyu lacivet kıyısına 

Kaç 

Dört nala kaç 

Bıçak gibi kovalayan anılarımdır

Naz Bektaş