Güz Düşü
Hangi dala konsa bahar olur
Avucundan uçan güvercin ..!!
Kumlarını avuçlamak geçer içimden
Ellerine ömründen bulaşmış
Bir bahara ekmek banmak seninle
Bir bahçe güzelliğini bölüşmek
Izi kalsın diye dudaklarının
Gözuçlarımda
Yemin vermek bir daha ağlamamaya
**
Hangi eşikteyse ayakların
Cennete eşlik bir mucize doğar
Gögsüne gömülmek gecer icimden
Yüreginin sıcağında ezber etmek bir şiiri
Aynı tastan kaşıklamak kıvamında acıları
Sifa niyetine
Izi kalsın diye gözlerinin
Alnımın keder cizgilerinde
Sehrinin kaldırımlarına çömelmek
Iki büklüm bir dirilikle asileşmek sevdana
**
Ve bu aşkla
Baharlar cennete sen bana
Kuşlar dallara sevilen
Sen bana ..!!
Mehtap Karakaya