Mehmet Fatih Çapkur şiiri:”Düşler Durağı”

 DÜŞLER DURAĞI

Dinmez bir enginlik yüzün sanki bir gök mavisi

Hilal kaşlarından almış ay o en güzel kavisi

Ruhumda yankılanan mücerred bir şarkısın

 Cennetin bu dünyadan en güzide farkısın

Şakayıklar diriliyor bu zemheri çağında

En nadide güller yetişiyor bağında

–

Koynunda saklıyorum seni nazenin bir duanın

Duyuyor musun avucumda şarkısını bu ânın

Yıldızlar terennümde gökte şehrayin var gibi

Sen her birine Leyla her birine yar gibi

Nerede başladı bu sevda serendip yolunda mı

Gözlerini gördüğüm bir cennet gününde mi ?

Yüzün gül yaprağına konmuş sanki bir çiğ tanesi

Raksediyor yanağında bir nevbahar lalesi

–

Seni ilk gördüğüm yerde unuttum yüreğimi

Mehtabın ışığına sakladım o masum dileğimi

Denizler tutuşur da belki beni anlarsın

Hasretimi dalgaların dilinden dinlersin

Gözlerinmiş meğer tutunduğum gökyüzüm

Sen dinmeyen umudum, bitmeyen gündüzüm

Karanlığın perdesini yıktığım nurumsun

Gönlümden sürgün ettiğim gururumsun

–

Yüzündeki ay parçası bene fedadır yüreğim

Kapında sabahlayan bir gedadır yüreğim

Sana salıncaklar kurardım kuş tüyünden

Leylaklar nasip almış o nazenin huyundan

Hangi zırh dayanır o simsiyah kirpiğine

Hayalini dizdim her gün bu ömür ipliğine

Bir kış günü camlarda adının buğusu kalsın

Bu aşk yüreğimi gözlerine müptela kılsın

              Mehmet Fatih Çapkur