ANASAYFA

AYDAN YILDIZ GÜNEŞ’İN ”YÜREKTEN DÜŞEN DAMLALAR” ŞİİR KİTABI Cesur Gültekin  Aydan Yıldız Güneş’‘in ”Yürekten Düşen Damlalar” isimli şiir kitabı…Arsine Yayıncılık…İstanbul’da basılmış…126 sayfa…  Daha önce bildiğiniz gibi, Aydan Yıldız Güneş’in  ”TUTUNMAK” ismini taşıyan hikâye  kitabını tanıtmıştım. Yazarımızın şiir kitabını da tanıtmaya karar verdim…  Kitabın ilk şiiri yalnızlık aynı zamanda şairin en çok beğendiğim şiirlerinden birisi oldu.  Her  gecem yalnızlığın kollarına baygın düşerken  Bir kuşun ötüşünde ayaklanıyorum birden  Bakıyorum ki yine hayattayım yine bitmemiş çilem.  Küçücük bir kuşun feryadındaymış bu can bu beden  (Yalnızlık s.9)  Şairimiz, yaşamın acılarını dizelerine kelimelerle nakşederken, yürekten düşen damlaların yapay olmadığını duyumsatmakta gecikmiyor. Bu şairin gizli bir ….

Bu kitapla birlikte Platon’un gençlik dönemi eserleri ya da Sokratik diyaloglar ismiyle anılan Sokrates’in Savunması, Kriton, Euthyphron, Lakhes, İon, Protagoras, Kharmides, Gorgias, Küçük Hippias, Büyük Hippias ve nihayet Lysis’i okumuş bulunduğum için bu incelemeye Savunma ve Kriton haricindeki tüm bu dramatik yapıda çözümsüzlükle sonuçlanan aporetik eserlere değinerek başlamak istiyorum. Bu eserlerde baskın karakter Sokrates olup her kitapta bir erdem dönemin tanınmış bir veya birden çok öne çıkan ismiyle Sokrat yöntemiyle diyaloglar içerisinde incelenir. Her bir kitapta üzerinde tartışılmakta olunan erdeme dair net cevaplar verilemeden eser sonlandırılır. Bunun arka planında Sokratik yöntemin dönemin Atina’sındaki derme çatma bilgi ve bilginlere üstü kapalı ….

BİR GÜZEL İNSAN… Hayatta  bazı insanlar vardır ki; onlar çok özeldir; adanmış ruhlu, herkese faydası dokunan, güzel insanlardır. Bu cennetliklerden biriside rahmetli Fevzi Akyol amcamızdı. Elinde çantası şifa dağıtırdı. Daha çocuktum. Bir kış günüydü. Hasta olmuştum. Annemin herle aşına ve gürül gürül yanan sobaya rağmen titremem bir türlü geçmiyordu.  Hastaneye götürdüler. Ve 12 penisilin iğnesi ile köye döndük. Babam ablamı Fevzi Akyol amcaya gönderdi. Kimseyi kırmayan, zayıf yüzlü ve sevecen tavrıyla, elinde  çantasıyla kapıdan içeri girdi. Çantasındaki enjektörlerini kaynatma kutusuyla birlikte çıkardı. Güğümden aldığı su ile sobanın üstünde enjektörleri kaynatmaya başladı. Bir yandan onu izliyor, bir yandan da o ağır iğnenin acısını ….

NE VAKTE DEK DİYE SORARLARSA  Yaz dedim  Gördükçe, duydukça, hissetikçe yaz.. Kalbinden aklına, aklından parmaklarına dökülen  tüm birikmişleri bir bir dök cümlelere  Sen keşfettikçe kendini,  kainatı, varoluş hikmetini   Milim milim aş kendini  Yetersizliklerini, yanılgılarını, yanlışlarını indir sırtından, dönüp bakmaksızın ardına  yol al. Karşına çıkacak mucizelerin, sürprizlerin; meraklı, heyecanlı, içsel mutluluğunu kaybetmemiş bir talibi olarak ilerle! Ve bilmediğin niceleri öğrenmek, yeniden keşfetmek, bir milim daha tırmanmak üzere aç algılarının, idrakının tüm kapılarını. Kurtul! seni geriye mahkum eden tüm önyargılarından, at gözlüklerinden ve kalıplarından.  Sıyrıl! seni sen olmaktan uzaklaştıran tüm maskelerden.  Uzaklaş! baktığın, gördüğün perspektifi bulanıklaştıran ve karartan tüm  karanlık  düşüncelerinden, karamsarlığından ….

 ASIL MESELE ANLAMAMAKTA   Dünyayı anlamamak için çok çaba gösteriyorum artık. Çünkü insan anladıkça delirir. Anlamamak en kolayı, en işe geleni gibi dursa da artık benim için doğru olan bu gibi. Anlamak isteyenlere rağmen anlamamak. Anlatanlara, anlamaya çalışanlara söylemek istediğim bir şey de yok aslında. Ama kendime her zaman şu soruyu sormuyor değilim: ne geçecek eline? Anlamak isterken, anlarken, anlamaya kafa patlatırken… Çok şeyi anlamaya çalışıyoruz da ne geçiyor elimize tam anladık derken değişen dünya düzeninde, kanun sisteminde, kız isteme töreninde ne geçiyor elimize. Üniversiteye başlarken öğrendiğin şeyin bitirince bir yanılgıdan ya da ne bileyim o şeyin doğru olmadığından hatta var ….

Kimdim ben? Bazen Orhan Veli’nin ‘Uzanıp yatırıvermiş sere serpe’ şiiri… Çukurova’da pamuk işçisi, Toroslarda çam kokulu bir genç, Aydınların görmezden geldiği töre cinayeti… Karınca kadar bedeniyle gökyüzü kadar sevda taşıyan bir kadın… Ağacın kovuğuna saklanmış bir kuş… Avrupa’yla Anadolu arasında kalmış bir gurbetçi; ay sonunu getirmemiş bir memur karısı… Kimdim ben? Can Yücel’in Datça’sı, Sokrates’in düşünce aşkı… Kimdim ben? Ruhunu arayan bir deli… Diyor Övünç Ezgi YILMAZ Hayatın her zerresine dokunan, okudukça düşündüren bir eserle hayatımızda yer alan Sayın Yazarımız Övünç Ezgi YILMAZ ile röportajımız başlasın o halde. Kısaca kendinizi anlatır mısınız? Mersin’in Anamur ilçesinde muz bahçeleri ve deniz kokulu ….