Yunus Emre GÜRÜNLÜ makaleleri

Artık yazmaya ara vermiştim, Ama sana kaldığım yerden devam etme vaktiydi şimdi, Sensizliğe uyandığım her gecenin sabahı, uzandı ellerim, Yazmaya tövbe ettiğim müsvette kağıtlara. Mürekkebimden aşk değil, Gözümden sel gibi akan kandı, beyaz kağıtlara. Doğum sancısı çeken kadın gibi, Kelimeler doğmak istiyordu ellerimden, ve süzülerek, Yüreğimden boşalıp kalemimden dökülmek, Ve Gözlerim her kapandığında, Sarsıntısına küre-i arzın dayanamayacağı, Şiddetle sarsılıyor ve irkiliyordum. Tanrım bu neydi ? Bu uzun, bu sonu gelmez, bu lanetli gece ? Yatağımda iki büklüm olmuş, seni hayal ederken, Hıçkırıyor, korkuyor ve iç çekerek ağlıyordum… Yunus E.GÜRÜNLÜ

İSTANBUL Bir kadın var Beni bana anlatan Mısraları öksüz Şiirleri yetim bırakan *** Bir kadın var Sukut-ı hayal ettiren Manadan münezzeh Şairi dile getiren *** Bir kadın var Yedi tepesinde yanar yedi kandili Dolamış boynuma kollarını Âhüzâr ettirir sevgili *** Bir kadın var Mavisi en mavi İçinde saklı hazine Çığlıkları deler geceyi *** Bir kadın var Kaldırımların öksüzü Rahmeti’nden ümidvâr Delinir şimdi gökyüzü *** Bir kadın var Evleri naftalinden rutubet Bir kadın var İsmi Dersaadet           Yunus E.GÜRÜNLÜ 28/07/2019

I- Gecenin tam içinde simsiyah ! Örtüsünü üzerine çekmiş baştan aşağı Günahlar ile sarılı bedenim ve benliğim Tövbesinden nasipli mi bilinmez Yatağım mahşer-i kıyamet Uyanamadığım o sabah cehennem çaresizliği mi ? Yoksa cennet müjdesi mi ? Kim bilir nerede soğuk toprağa düşecek bu yitik beden. Ruhumu  mengene gibi sıkacak o dar çukur nerede…   II- Boylu boyunca yatırdılar teneşire Zemzem suyu sürdüler dilime ve kefenime Boyun bağımı vurdular çenemden beynime Açık gözlerimi yumdu bilmediğim bir el Kaldırın götürün artık dediler… Şimdi dört tekbirlik son saltanatımız Kılındı er kişinin niyetine namazımız. Soruldu hazuruna : ” Nasıl Bilirdiniz’’ İyi bilirdik. Helal olsun haklarımız… ….

Zamanın sonsuzluğuna daldım Kelimeler tıkandı boğazımda Anlatamıyorum bildiklerimi Sensiz seni yaşıyorum Her sey zıt ! Zaman, mekan,insan madde ve ruh gerçek olan her şey karma karışık. Bedenim;  Yüksek gerilimli ceryan akımına kapılmış gibi Gözlerim mıh gibi çakılı buz duvarlara Mum alevinden titreyen ışıktır yalnızlığıma yoldaş.  . Masa da sana başlayan bitiremediğim şiirler  ve boynu bükük kağıt kalem Perdeleri hiç açılmamış bu  dünyanın mühürlenmiş kalbim gibi.  Girmemiş odasından içeri  ilhâmının perisi Yatağımda uzanmış düşünürken seni Yaktığım her sigarada nefes nefes giriyorsun içime Dilim de söylesem tanınmaz bir aşk güftesi. . Şimdi bozkır da gidişinle gölgen   kaldı Beton duvarlarının ardında ki asıksuratlı evlerinde. Sen gittin ! Bu ….