Semiha ARASBORA makaleleri

DAR’I DÜNYA Nasil fani âlemi dar dünyaya çevirdiHırslı bencil insani kuyusunda evirdiYalancı saltanatı küçük virüs devirdiZamanın ebabili akıllar hiç almaz mı? Namaza uzak olan abdestine üşenirVirüs gelince olduk su ile haşir neşirGencine yaşlısına gelme demez teneşirZengini de fakir de bir sebepten ölmez mi? Sarıyor yurdumuzu korana denen salgınCamilerimiz bomboş müminin yüzü solgunKefensiz gömülürsem bedenim bundan yılgınHayırlı ölüm dedik oda kabul olmaz mı? Aklımız ermez bizim Allahın hikmetineCemaatsiz musalla zor gelir ümmetineBağışla bizi nolur Muhhammet hürmetineAğlayan gözlerimiz af mağfiret bulmaz mı? Hakka hoş varsın halim dilerse korur biziÖmür verir yaşatır kula baharı güzüKâbe’nin sessizliği yakıp kavurur özüAsıl cezamız budur kullar bunu ….

Neden sevmezsin ki eylülü hünkâr? Ab-ı aşklar vardır âşikâr kalan Düşerken yapraklar şimşeği çakar  Mevsimidir aşkın gönüle dalan ** Severim eylülü mert eğmez başı Yapraklar düşerken çatlatır taşı  Sırtına yükleyip ağulu aşı Uzatır geceyi dertlere salan ** Severim eylülü kalır gonca gül Gerçektir kokusu mest olur bülbül Bilmeyen vefasız koklasa sümbül Gönlü oyalayan nevralar yalan ** Severim eylülü sızarken damla Kursağını kesen sırçalı camla Yere odaklanıp kalmış zor imla Toplanır hüzzamda kendini bulan ** “Severim Eylülü” der Arasbora  Köklere tutunan düşmez ki kora Yaprak değil olmaz o alabora  Mesut olmaz onun gönlünü çalan Semiha Arasbora 13.09.2019

İslam tarihimizin yürek burkan olayı Soykırıma niyetli  azrailin alayı İçinde halifelik hırsı kinden dolayı  Beyaz değil karanlık gridir bu Kerbela – Mübarek Resûlüm’ün en sevgili torunu Evvelinde hissetti Hüseyin’in korunu Dedesinine olan aşkı onun gururu Verdikleri sözlerin eridir bu Kerbela – Kıyamet’ti Muharrem ay’ın onuncu günü  Dağ taş inledi oldu , yezidlerin düğünü  Ehlibeyt perişan  Aşure her öğünü  Yoklukla çaresizlik yeridir bu Kerbala – Fitne kazanı kaynar Kerbela’nın öncesi  Yezit planı kurar düşünür en incesi Aldanarak sözünü unuttular nicesi Ahlak ve adaletten geridir bu Kerbela – Yola düşer Hüseyin olmaz fitneyle işi Kadın erkek çocukla yetmiş iki er kişi  Ne ….

BİR ZAMANLAR Bir sıkım çökelekle bir bardak çaydı katıkDost dostun ekmeğini yağlardı bir zamanlarŞimdilerde kalmadı, örf adatten iz artıkKomşu komşuya imkan sağlardı bir zamanlar Bir ölçek şeker diye gelir elinde sahanYa bir kaşık südeşi ya da iki bağ reyhanEş dost için bu durum ne güzel bir imtihanGönül gönüle akar çağlardı bir zamanlar Ağız yapıp dağılır sarı kızın ilk sütüEl ele dolaşırdı demirden korlu ütüYüzlerde gülümseme sohbet olurmu kötüKalp kalbi sevgi ile bağlardı bir zamanlar Başa bir hal gelse köye çökerdi kabusBirinin değildi ki herkesindi ar namusTaziye neredeydi bilinmezdi dil sus pusİnsan insana yanar ağlardı bir zamanlar Sessiz sabırlıydılar çekiliyorken çileŞerde ….