Sakıncalı Piyade şiiri: “MUTLAK”
Mutlak sıfıra doğru… Yakılsın denildi şehirler yakıldı Etekleri zil çalıyordu tramvayın peşi sıra O’nun kurşun döküyordu biri üç gün öylece yatsın yanıma dedim Dökülüyordu ellerim ellerimi gün görmemiş bir küfür gibi savurdum oradan oraya. Ta ki değene değin avuçlarınıza Düne sustu karartma gece ağlayan çocuk yangınsız yatıyordu ben yarsız Ben aynı yüz ifadesiyle yüz adını öptüm kadın geçmedi. Uyuyordum Gök açık göğüm ayaz güğümlerde su ısıt Önce soy sonra soyun beni ellerim gibi çıplak ayakların. Düşüyoruz ve mutluyuz gibi sanki mevsim buğulu huşu içinde Doksan dokuzuncu katın dokuzunda ki pencere kenarında sabahlamış gibi hissediyorum kendimi şöyle inceden sevişiyorum sesinle Sesim sana ait bu güzel. ….