Naz Bektaş yazdı: “İndirgenmiş Çocukluk”
İNDİRGENMİŞ ÇOCUKLUK Çocukluğunu yaşayamayan çocuklar yetiştiriyoruz. Çocuk yaşta olmakla çocukluk bilincinin aynı bir şey gibi göründüğü bir illüzyonla karşı karşıyayız. Eski zamanlarda da çocuk, çocukluğundan uzak yetişir, tarlada, tamirhanede çalışır ve buna karşın yine de çocuk olduğu bilinciyle çevresine davranırdı. Çalışmasındaki ezilmişliğin üstesinden, hemen her edimine kendince bulaştırdığı bir oyun havasıyla gelirdi. Bugün varılan noktadaysa çocuk; bedeninin katılmadığı, oyun dışında kaldığı ‘zihinsel oyun’ sürecine bilincini kilitlemiş durumda. Gün boyu gözünü ayırmadığı bilgisayar ekranı, onu, savaş taktiği uzmanı olduğu illüzyonuyla muktedir bir komutan gibi kendine hissettirirken, bilinç dışı yoldan tüm benliğini köleleştirmekte, kumanda tarafından yönetilen bir uyduya döndürmektedir. Bir o denli, ….
