Taşın yarı cilalı teninde buharlaşan bir gül yaprağının hüznünde dolaşıyorum. Kışın… Ellerimde, kan ve etten müteşekkil insan bulguları… Gözlerimde, derin…

Sert ve kristalize tepelere, -bir gök boyu- çakılmış gevrek çivilerin sığ gölgesinde eriyen yumuşak güneş, kar ve keder ile yoğrulmuş…

*Sade Bir Gece Akşamın gökyüzüne, sert perdesini çektiği ândan itibaren, beynimde dalgalanan büyük mavi hava denizinin hatırası, yerini, ampullerinin ömrü…