Sığmadık ikimiz dehlizine ufkunyarıp karanlığın bağrını alaz şafaklara sürdük yüzümüzü zamanı zamanla tokuşturup Kadeh kadeh içtik ayı,gök alabildiğince sevda yer alabildiğince aşk şimdi…

Batırdılar gemisini güneşin bir akşam üstü göstermeksizin hiç bir gerekçe yelkovanla akrepbir olup zamanlazalimane bir kararla Kudurdu deniz kırdı dalga kıranları dışına attı içinde tuttuğu ne…

Gece zifiri bir yol Irak ellerden gelen derviş Kıyılarını döver şafağın Meczubun ruhunu okşayan Tan yeri kızıllığı . Sıyırır yirmi…