
M. Nihat Malkoç şiiri: “Süreyya “
…SÜREYYA… I./…umumi manzara… İntizarın kalbiydi esrarlı şehir Mekke!… Çölleşen yürekleri sulayan nehir Mekke!… Salâsı okunurken boynu bükük güllerin Önüne katılmıştı(k) boz bulanık sellerin Öznesi muallakta; mazeret, bunca neden… Ruhlar dar’a çekildi, boşlukta kaldı beden Akıl hükmünü verdi, gönül infaz edildi Cam ve can kırığında, çıplak ayak gidildi İdrakler kilitlenmiş, bu ne garip bir şehir Göklerden habersizce tersine akar nehir Zaman bir alev topu, dokunursan yanarsın Puthanedeki taşa, nasıl olur kanarsın? Mekke semalarında kapkaranlık bulutlar Saman alevi gibi kırık dökük umutlar… Güllerin yangınında damlayı esirger har Eline kan bulaşmış kışın remzidir bahar Putlardan medet umar, Ebu Leheb, Cehiller… Âlime kan kusturur ….