Hasret GÜLŞAN makaleleri

yaşamak biraz bir çiçeğin koynunda uyumak, baharın kırıklığı, yazın küskünlüğü gökyüzüne yuva yapan bulutların, ekmek parası kadar zor, martı sesi kadar gür bir yeşiline bulanmak gibi. *** yürüyen insanlar görüyorum kalabalık bize bir suç gibi yükleniyor umudun kırları soluyor ya bazen bazen öyle soluyor ki bazen bir türkü bile yetmiyor sızılarımızı heybemize yüklemeye. *** şimdi yalnızlıkların, içimizde büyüyen o güzel çocukların yatacak yeri bile yok, gecekondular şehri olan yüreğimizi derme çatma sıcaklıklara bıraktık biliyorum bilmek ne zaman iyidir, bilmemek kadar ağır mıdır bilmiyorum.” HASRET GÜLŞAN