Fatih TEZCE makaleleri

Dünya, mevsimleri eşit dağıtmış şehirlere. Serçe kuşları, yavrularına olan hasretini mevsimlerle dindiriyor. Yanağındaki kahverengi lekelere dalarak taşıyor gagalarından buğday tanelerini kuşlar. Ben, mevsime olan hasretimi seninle gideriyorum… Akdeniz’in masmavi sularıyla yıkıyorum her sabah yüzümü. Patlıcan moru rengindeki kasaba dolusu evlerin sana bakan balkonlarının hemen karşısında hangi ülkenin adaları var, bilmiyorum. Bu kadar yakın olduklarına göre sen bir ülke olmalıydın; ben, sana iltica etmek isteyen bir garip… Pencerelerde begonyalar var. Kireçlerin beyazları tüm evlerin duvarına giydirilmiş sanki. Tırmalasalar tırnaklarıyla altından gözlerin çıkacak. Bu şehrin tüm kireç yüzlü evlerin duvarlarında ben, seni aradım. Bir bilseydin… Tepelere tırmanan turist kafileleri beni uğurlamak için ….

POST VE TOROS Hava sıcak, deriler yeni, gökyüzü kupkuru. Keşke yağmur yağsa toprağa. Yağmur yağsa toprağa, ağladığımız da belli olmayacak. Ancak gururluyuz. Dağların kıvrımından çok uzakta olduğunu anlıyoruz köylerin. Fındık bahçelerinden nazlanarak geçiyor rüzgâr. Kırmızımsı toz bulutu kaplıyor köy meydanını. Toros marka otomobil kırmızı toprağı ayaklandırarak giriyor köye. Mutluyuz. Ortaokul öğrencileriyiz. Huzurluyuz, istekliyiz, samimiyiz. O yıllarda arabaların ön camlarının üst tarafında kırmızı şeritli yazılar vardı:”Huzur Namazda”.Bu kırmızı şerit hem güneşlik oluyordu yolculara hem de güven. Bu sırada yan tarlaların -aynı zamanda sınır vazifesi gören- dikenli kıyılarındaki tozlanmış böğürtlenlerin kırmızıdan siyaha dönmüş olduğunu anlıyoruz. Ancak ellerimizi uzatmıyoruz böğürtlenlere. Kentliler diken çileği ….

Evimizdeki eski eşyalar gitti ve ev boşaldı. Ne yalan söyleyeyim aslında çok da güzel oldu. Evimin bu bomboş halini sanki bir başka güzel sevdim. Ne var ki sadece birkaç gün sürdü bu mutluluk. Sonra farklı renkte farklı ebatta yeni yeni eşyalar geldi. Değişim zamanı gelmişti! Ah bu kadınlar deyip de önüne geçemediğimiz yenileşme hareketleridir bunlar. Evet, evdeki eşyaları değiştirdik. Ve şöyle düşündüm: Eşyalar değişince biz de değişecek miyiz? Yeni eşyanın bana kazandıracakları nelerdir? Mesela bıçak sağda mı olacak solda mı, yemeği yerde mi yiyeceğiz ceviz kaplamalı masada mı? Sanki her eşya değiştiğinde bizim davranışlarımız da değişecek. Öğreten unsur olarak bilginin ….

Gidişatımız kendimize olsun diye çalışmalıyız. Örnek olmak yaşamakla olur. Yaşamadığımızı örnek olarak veremeyiz. Nimetin de zekâtı vardır. Bazen aklın zekâtı fikir üretmekle olur. Her şey maddiyat değildir. Kendimizden başlayan ve yine kendimize olan yolculuğumuz, çizgimizden sapmamakla mümkündür. Kar yağarken içimize serinlik gelir. Aynı zamanda sıcaklık kaplar evlerimizi. Kış mevsimi ayrı güzeldir. Soğuk olur tabiat, olsun. İnsanın insana soğuk olmasından kötü değildir dışarının soğuması. Dalda üşüyen kuş, sokağın başında rızkını bekleyen kedi, insan elinden buğday yiyen ceylan yavrusu, insanın insana yakın olması zorunluluğunun görselledir. Kar yağarken yollar kapanır belki ulaşım aksar. Doğal dengeye müdahale edebilmemiz söz konusu olamaz. Burada zaten insanın ….