Esma GÜLAÇAR makaleleri

BENİ YÜREĞİMİN TÜM MASUM ZERRELERİYLE  BAŞ BAŞA BIRAKIN Beni o uzak diyarların şeffaf şehirlerine yollayın Bu yolculukta kendim olabilmenin savaşını vermeden yol alayım Beni sissiz, buğusuz pencereden bakabileceğim kalplerle yoldaş eyleyin Beni suretimi değil benliğimi görebilenlere kavuşturun Güzelliklerin arkasına gizlenmiş çirkinlikleri görebilmenin tahsilini verin bana Cüzziden yola çıkaran külliye ulaşabilmenin marifetini öğretin bana  Ey yürekleriyle konuşanlar kervanı! diye hitap edilenlerin yoluna sevkedin beni Beklemekten yorgun düşmeyi unutturun bana Beklememeyi, beklentilerimi savurabilmeyi öğretin Ümidimi Rabbime münhasır kılabilmeyi Sonu olmayan girdaplarda debelenmemeyi  Kusurları ve çirkinlikleri bakışlarımda tutsak etmeyip salıvermeyi anlatın Nimetlerle ve iyi olan tüm güzelliklerle kontak kurabilmeyi öğretin Önüme sunulan yalanlarla ….

SALIVERDİM TÜM YANILGILARIMI Buhranların kıskacında sıkışmış yüreğimin nidâlarını Sundum  kainatın yüce hükmedicisine Yok saydım ümitlerimi yıkan  karanlıklarımı   Teslim oldum  yol haritamı çizene  Benim akıbetimde bana pay verene Beni benden daha iyi bilene Beni yaratana ve yarınlara çıkarana ** Azad ettim benliğimi saran korku ve kaygılarımı  Tüm bekleyişlerimi tevekkülün çemberine  salıverdim  Yok ettim tüm hırslarımı ve enaniyetimi Mana alemimi körelten nefretlerimi   Mazimde gömülü  hüzünlerimi   Siliverdim güzelliklere âmâ eden ön yargılarımı   Bırakıverdim zihnime yük yüreğime dert olmuş  fazlalıklarımı ** İnce bir çizgiydi yürüdüğüm yolum Sisli bir havada gerçeği arıyordum  Nefretlerle dolu bir alemde sevgiyi  bekliyordum Hakikatlerleri yaşatmak için çabalıyordum  Yolumu ararken kendimi ….

KİMİM BEN Bir ben lazım bana bu alemde Hissizler ülkesinde bir kalbin hayranıYalanlar evreninde dürüstlüğün müptelasıKurnazlar ülkesinde şeffaflığın gözetleyeniBen olmanın mücadelesiyim bu evrende Sıkışıp kalmış yüreklerde  insanlıkBir tek nağmelerde kalmış arkadaşlıkSinelerde donmuş yok olmuş fedakarlıkYitirilen güzelliklerin ardı sıra yol alanYol alırken kaybolan yolcuyum ben Çetin bir çağın nesliyim ben  Vurdum duymazlıkların çığıHiddet ve nefretlerin sağanağıHırs, kibir ve taasubun fırtınasıKarşısına  geçmeye talip bir kelamım ben Biliyorum her çağ  bir imtihan   Yürekler derya iken  bir anKimi zaman kapkaranlık bir zindanÖzümüzden kopuşun feryadıdırYaraları sarılamayan bu devran Kendi çağını  dalarken seyreYaşam yolculuğunun zerrelerinde  Giderken kayıp erdemlerin peşindeBenş bekleyen masum  yüreklerdeBir iz bırakmaya talibim  bu alemde Kimi zaman bir hiçim ….

KAYIPLARLA SINANIŞIMIZ Alışık olduğumuz rutin işleyişe kimi zaman  öylesine kaptırırız ki kendimizi gafilane faniyi beka zannederiz taki fanilik damgasını sevdiklerimizin üzerinde görünceye kadar. İmtihan yurdunda yaşamın  meşgalesi  hakikatlerin üzerini örtmeye iter bizleri kimi zaman. Böylece hiç karşılaşmayacağımızı sandığımız hakikatlerle baş başa kaldığımız da bunu kabullenebilmek hiç de kolay olmaz. Farkına varmamız gereken en önemli gerçek şu ki hayat boyu sürekli kayıplarla sınanacağız. Bu dünyanın bir nevi fanilik damgasıdır. Kayıplar her zaman en büyük kayıplar  yani  sevdiğimiz  insanların  ölümü şeklinde gerçekleşmez.  Sevginin, güvenin itibarın, dostluğun, malın yada kaybetmekten korktuğunuz her şeyin kaybı şeklinde olabilir. Çoğu  zaman kayıpları zamanın iyileştirici etkisiyle sindirir, kendi ….