editör makaleleri

Kıyılarda Şu denizleri yere bağlayan nedir ki dede? Su ki, ne biter yerde, ne de kökü var bir yerde? Ve zaten su konduğu kabın şeklini alır, tutulmaz ki hiçbir yerde… Ben bile anladım, bir su damlasından yaratılan ben, anladım ne kadar çırpınsam da, bir yerde tutunamayacağını! Daha doğrusu tutunmak istemediğimi… Bunu anladığımda ise, sadece biraz kederlendim, üzüldüm… Ama böyle olması gerekiyordu. Ben kıyıya varmayı hiç istemedim dede. Çünkü kıyıya varınca kederimi benden alacaklardı. Hatta bir süre sonra ihanet etmemi bile isteyeceklerdi benden; fikrime, düşünceme, kendime bile… Kıyıya varınca, size bile ihanet etmemi isteyeceklerdi. Kıyıya varmayı istemedim, çünkü o denizlerde hâlâ ….

üsküdarda tek bir minare uzanır göğeyalnızlıktır belki de adıat meydanında büyük bir şölenhayallerin miydi cüzzamlı iç oğlanı rüstempaşakim bilebilir aşkların gizem dolu yalnızlığınıay da sensin güneşte sen mihrimah sultan istanbulun altıncı tepesinde bir ay gibi parlıyorsunmihrü ve mah ile asrın en şaşalı sultanısınhani der ya şair ’’olacak bir kişinin bahtı kaviKehlesi (biti) dahi mahallinde işe yarar’’şiir ve şair sevmezsinşiir gibi kadınlar seversin nedendir rüstempaşakim sevmez ki şiir gibi kadınlarıraksederler gecenin bir saatinde gül ağaçlı kitreli sulardaaşkın sanatında beklemeyi ve tevekkülü öğretirleren büyük aşklar yaşanır ve biter suyun raksındagül dalından fırçalarla kalbine vuruşum ondanay da sensin güneşte sen mihrimah sultan avlularında ….