Burcu YALKIN makaleleri

RÜYA VE TAŞ / gereksizlik duygusu (uzun upuzun yılların kısa özeti) olsan ne! olmasan ne! – kapıyı üstünden kilitlediler işte, içerde olduğunu fazlalığı yüzüne vurulan kelepçeli bakışıyla pencere önünde oturan yaşlı teyzeden başka kim bilebilir – eğreti oturuşunda düşkünlüğünün ince ayrıntısı ‘götürün beni’ der gibi uzaklara içleniyor önüne koyulan birkaç lokmayı yerken küçülüyor küçüldükçe açılan yere sevinç çığlığı atan hayırsıza ne demeli? – kısacık bir noktada kaldırımın üstündeki yaprakta kesişti çaresizliğimiz, rüzgâr uçurdu siyah halkayı ölüm davetiyesini alan küçük çocuklar gibi sevindiler pencere önündeki görünmezler  – karganın yavrusu da düştü yere ölüsünün üstünde tam otuz üç gün uçtu annesi, korkunç ….

GÖZTAŞI dünya ne büyük yanılsama Asude! eteğinde değil, yüreğinde kırdığın göztaşına müptezel bir gülümseme bırakan kalabalık seslenir ‘üveyik kuşu git burdan’ bakışlarında, sinema koltuklarını gösteren biletçi edası kendinden emin, karanlığa ışık olduğunu sanan budala fenerini tutar uçuruma  tam sırası ‘atla’ senin vatanın burası kuşsun sen kuşluğunu bil! gözlerin arar eskimiş de olsa gökyüzünün camgöbeği mavisini çukura bıraktığın mor mektup tahta atların tutsaklığını demir ellerin soğukluğunu sokak köpeğinin kaldırım üstü yaşamını senin kısa intiharlarını anlatır, sus yarasına basa basa siyah kanamayı başlattığın gecenin o ayıplı yüzüne bir şey bir şey söylemek istersin çok geç! kelimeler pıhtısını attı cümleye artık tüm konuşmalar ….