MASAL

Yeryüzü çorak bir toprak

Bakışlar hep bulutlarda emanet

Kimsesiz bir papatyanın bahçesinde

Elimizde yaşam emanet bir toprak

**

Bütün gemilerin rotası kendi sonsuzlukları

Sözlerim ulaşmıyor yıldızlara

Eşitlediler bizi kendi dillerine

Konuşmak haram haykırmak haramdı

**

Bir prangadan geçiyor ellerimiz

–

Ne kadar konuşsak

O kadar sessiz kalıyoruz

–

Yıllar intihar ediyor biz yine hayattayız

Dünden bugüne kalan tanrısal bir masal

Dinleyerek uyumamızı istiyorlar

Oysa biz yaşamı kareköklerine bölüyoruz

**

Sevdayı hasreti ekleyerek birbirine

–

Direnişçi bir militan gömleği giymişiz

Yaşıyorsak ölmeden hep bu yüzden

Ahmet Yılmaz TUNCER