MASAL
Yeryüzü çorak bir toprak
Bakışlar hep bulutlarda emanet
Kimsesiz bir papatyanın bahçesinde
Elimizde yaşam emanet bir toprak
**
Bütün gemilerin rotası kendi sonsuzlukları
Sözlerim ulaşmıyor yıldızlara
Eşitlediler bizi kendi dillerine
Konuşmak haram haykırmak haramdı
**
Bir prangadan geçiyor ellerimiz
–
Ne kadar konuşsak
O kadar sessiz kalıyoruz
–
Yıllar intihar ediyor biz yine hayattayız
Dünden bugüne kalan tanrısal bir masal
Dinleyerek uyumamızı istiyorlar
Oysa biz yaşamı kareköklerine bölüyoruz
**
Sevdayı hasreti ekleyerek birbirine
–
Direnişçi bir militan gömleği giymişiz
Yaşıyorsak ölmeden hep bu yüzden
Ahmet Yılmaz TUNCER
Bir yanıt bırakın