Aylar: Haziran 2020

GİDELİM BURALARDAN Gidelim buralardan sevdiğim! Güneşin hep mavi bir gökyüzünde gülümsediği diyarlara gidelim. Bilirsin, Sensiz kalırsam üşürüm ben. Zemheri ayazların yüreğimize değmediği, Baharı hiç bitmeyen iklimlere gidelim. Ve Kaybetmek korkuduyla çökmesin gece üstümüze.. Gözlerinde kaybolayım Sen sığın yüreğime. Hadi sevdiğim, Geç olmadan gidelim buralardan.                                          Canan Türkarslan Kiraz

                                                      DELİ KIZ          Hala çok güzeldi Zeynep. Yıllar geçse de insafsızca. Ama artık o gülen gamzeli yüzünde hüzün vardı. Pencere kenarında oturur eski fotoğraflara bakıp maziye dalardı. Eksik bir şeyler vardı hayatında. İş güç peşinde koşarken, sandıkta unutulmuş naftalin kokan elbiseler gibi. Sevmişti Ekrem’i o da sevdiğini söylüyordu her defasında. İlk birkaç yıl çabuk geçti. Yemekler dışarıda yenildi. Eve geldiklerinde yorgundu her ikisi de. Hayat böyle devam ederken çocuk yapmayı bile hiç düşünmediler. Evleri mezarlık gibi sessizdi artık.           Zeynep biraz hava almak için teyzesine gitti.  O mis gibi yemekler yapan kadın şimdi torunlarıyla vakit öldürüyordu. Yeğenini görünce çok ….

Gel Al Beni İstanbul Ah İstanbul yüreğim sızlıyor senden ayrılırken Sahil boyu gözyaşın kaldı içimde Hele o kız kulesi yok mu kız kulesi Hançer oldu saplandı yüreğime Sanki nereye gidiyorsun nereye gidiyorsun Der gibi bakıyordu yüzüme Ah İstanbul nerede sahilinin eski Neşe’si Zemherimi çaldı bütün coşkunu güzelliğini Denizin dalgaları savrulurken sahile Ne maviydi ne yosun rengiydi sanki gece gibiydi Yakamozlar yansımayı unutmuştu üzerinde Gitme, gitme diyordu her dalga vuruşun sahile Işıklı caddelerin alabildiğince güzeldi  Yıldız, yıldız parlıyordu içimde gözbebeğimde Tertemizdi caddelerin her yan hayat doluydu Ihlamur kokan caddelerin içimi ısıtıyordu Ah Üsküdar ruhumda onulmaz yarasın Manevi yanım sensiz ne kadar ….

Seni Sevdim, Seni Seviyorum, Seni Seveceğim… Uyuyorsun, uyumanı istemiştim. Hayır, uyumanı değil hep benim göğsümde uyumanı istemiştim. Hayat bize bu şansı verdi, kısacık da olsa bir şekilde yaşamına dahil olma mutluluğunu yakaladım. Aşktan konuşmaktan utanırım bilirsin, fakat bu sefer kalem tutan elim hiç tereddüt etmiyor. Yazılacak o kadar çok şey var ki, paylaştığımız o kadar güzel anlar var ki hiç birine değinmeden geçmemek için uğraşmak istiyorum. Şu an uyuyorsun, yanımdasın, yanındayım. Keşke hep böyle olabileceğine inansam. Şartlar ve koşullar altında elimden gelenin fazlasını yaptım, senin için yaşamaya gayret ediyorum. Yine de ömrümün sayılı günleri beni teker teker terk ediyor. Korkuyla ….

                            KORKMA SÖYLE ‘’Gözümün gördüğü hiçbir şeyden korkmam’’ der. Hz Hamza Korku, gerçek bir tehlike olasılığının, uyardığı kaygı duygusudur. Sevgi ve saygı kaybetme korkusu da vardır. Karşısındaki insanı kırma KORKUSU! ‘’Hayır ‘’diyememekten dolayı dilin susması… Korkmak! Yüreğinizde fırtınalar koparken dilinizin  sukut etmesidir. Yanlış anlaşılma düşüncesi de korkutur insanı, Düzen bozulmasın diye idare etmekte! Oysa bir kez hakkı açıkça söylese herkes alışacak bu duruma. Aslında bu durumdan hep şikayet eder, fakat önlem almaz, tutar kendini insan, Geçmişi öne sürer, yaşadıklarını … Korkular idare etmeyi gerektirir, bu insanın kendine yaptığı en büyük kötülüktür. Çatışmayı, gerilmeyi göze alamaz ,bu da samimiyetsiz bir ilişki ….

Peder Günah İşlemiş Yüzüm nemli bir duvar suyum az, tarlam uzak ağa zalim, don yırtık sevdiğimi muhtar almış üstelik ** Ömrümün bedelini ödüyorken peyderpey ne emmime ne dayıma kimsecikler demez bey kaderinden sual edilmez Rabbim ama kızcağız muhtarın yastığında çürüyecek ** De gidin! Ben dert yanmam kimseye hem buluta yağmurun ne denilmez hâ bu arada ben bir günah işledim peder fakat bu seni hiç ilgilendirmez! ** Bir ceketim olaydı iyice, fiyakalı önünü iliklesem cebine de bir mendil saçımı yan tarasam gitsem düğünlerine yüzüm nemli bir duvar suyum az tarlam uzak şalvarım zaten yırtık, ceket benim neyime! ** Bu ağa da ….